هیتر وسیله ای برای گرم کردن محیط داخلی ساختماناست که با ترموستات عمل می کند. در هیترهای اتوماتیک ترموستات به مدار متصل است که اولین مدار حرارتی در کوره را روشن می کند. برای جلوگیری از سیر کوله هوای سرد، در هیتر یک فن هم تعبیه می شود. مولد دوم گرمایش هیتر با وارد شدن در مدار، حرارت تولید می کند. مدارها به ترتیب عمل می کنند که از داغ شدن هیتر جلوگیری می کند.
یکی از ویژگی های هیترهای اتوماتیک، قطع شدن بعد از حرارت بالاست. زمانی که حرارت هیتر به حد نصاب می رسد و فضا را گرم می کند، ترموستات دستور قطع می دهد. ابتدا اولین مدار حرارتی از فعالیت باز می ماند و سپس سایر مدارهای حرارتی به ترتیب قطع می شوند. هیتر تا زمانی که دمای اتاق به زیر صفر برسد، خاموش می ماند. سپس با سرد شدن اتاق مجددا آغاز به کار می کند. این فرآیند تا زمان وصل بودن سیم هیتر در پریز ادامه می یابد.
درون هیتر از المنت های حرارتی استفاده می شود. این المنت ها تولیدکننده گرما هستند. مبدل های حرارتی درست بر روی المنت ها قرار می گیرند. در برخی از هیترها که در فضاهای بزرگ و کارگاه ها استفاده می شود، لوله های پره دار در هیتر تعبیه می شود. این لوله ها به صورت مارپیچ درون یک جعبه فلزی در چند ردیف قرار می گیرند.
گرمایی که از هیترهای بزرگ تولید می شود، در نتیجه حرکت آب گرم و یا بخار درون لوله های مارپیچ است. این نوع هیترها «هیتر یونیت» نام دارند. درون هیتر یونیت یک فن هوا تعبیه می شود که هوا را در داخل لوله ها هدایت و خارج می کند. فن هیترها از نوع سانتریفیوژ و یا محوری است.
در هیتر یونیت، آب گرم در یک واحد جداگانه و خارج از فضای تهویه شونده تامین و بوسیله لوله کشی سیستم منتقل می شود. از این جهت یونیت هیتر به پکیج و سیستم های حرارت مرکزی شباهت زیادی دارد. به همین دلیل برای سوله ها، کارگاه های بزرگ، ساختمان های چند طبقه، سازمان ها و .... از هیتر یونیت استفاده می شود.
نصب یونیت هیتر چگونه انجام می شود؟
هیترهای یونیت به چندین شکل سقفی، آویزی و زمینی نصب می شوند. در هیترهای سقفی و آویز، گرمای خروجی به صورتی عمودی و افقی وارد فضا می شود. در روش زمین گرمای تولید شده به طور مستقیم محیط اطراف را گرم می کند.
